Schematowe życie.

 Każdy ma plany na przyszłość, posiada wizję swojego idealnego życia, którą stara się codziennie realizować. Wstajemy o koszmarnych porach do szkoły, aby zdobyć wymagane wykształcenie, które umożliwiłoby nam znalezienie dobrze płatnej pracy, aby zapewnić sobie dobry byt (i rodzinie). Jeden z najbezpieczniejszych (hm, sporna kwestia obecnie) i najczęściej wykorzystywanych patentów w XXI wieku. Czy słusznie?

11. Nie rozkazuj mi.

 Zrób to. Przynieś tamto. Uśmiechnij się. Stój prosto. Powiedz "dziękuję". Nie marudź. Pomerdaj ogonem. Czy któreś z nich brzmi znajomo? Nie biorę oczywiście pod uwagę ostatniego... choć może mam jakiś wyjątkowych czytelników? Żartuję oczywiście (...a może jednak? Nie? No okej...). Nikt nie lubi być kierowany przez osobę trzecią, podporządkowywać się niewygodnym poleceniom, które w ogóle nam nie odpowiadają. Dlaczego często się godzimy na takie traktowanie?

Po co kłamiemy?

 Kłamiemy. Czasem nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy. Często na pytanie: "Co u ciebie", odpowiadamy, że dobrze, że wszystko idzie idealnie, pogoda jest piękna, a pies nauczył się wymawiać swoje imię. Brzmi znajomo? Zawsze zastanawia mnie, co kieruje takimi osobami, dlaczego tak postępują. Chcą ukryć swoje słabości i niepowodzenia? Czy można ich za to karać, czy warto od razu kłamstwo kwalifikować jako coś "złego"? Może warto spojrzeć na drugą stronę medalu.

Bez tytułu.

 O 5:30 w pokoju rozległ się przenikliwy dźwięk budzika. Mimo, iż ciało nie chciało rozstawać się z łóżkiem, rozum podpowiadał coś innego. Był motywatorem, który sprawiał, że człowiek wyswobadzał się z objęć Orfeusza i ruszał na podbój świata. Zachęcał do starcia z szarą masą ludzi, którzy gnali przez siebie bez celu. Niektórzy marzyli o wysokich zarobkach, wyjątkowej podróży, czy też wielkiej miłości rodem ze średniowiecza.