7 października 2011

Ateista od siedmiu boleści.

 Ostatnio jest wysyp ateistów. Większość twierdzi, że nie wierzy w Boga, neguje Jego istnienie przedstawiając milion powodów, najczęściej wziętych z nonsenopedii. Kwestia wiary (czy też jej brak) to od zawsze temat sporny, dostarczający wiele nieporozumień i kłótni. Często jest też powodem dyskryminacji, wyzywania. Nasz kraj jest spostrzegany jako nietolerancyjny i katolicki - norma. Ale czy niewierzący ma tu szansę na "przetrwanie"?

 Wielkimi krokami zbliża się Boże Narodzenie. Znaczna część "ateistów" nie będzie miała nic przeciwko temu, aby otrzymać prezenty od bliskich i razem z nimi świętować. Ale co? Narodziny Jezusa, w którego oni nie wierzą, bo przecież odrzucili całą religię. Jaki w tym sens? Podpucha - nie ma żadnego. Spotkałam się z argumentami, że obchodzą owe święto, gdyż... uwaga! - "Nie chcą robić przykrości rodzinie/mamie/tacie/psu". Leżę i nie mogę podnieść się ze śmiechu. W takim razie wegetarianka powinna zajadać się mięchem, aby rodziciele się cieszyli?

 Jeżeli się na co decydujesz, musisz ponieść tego całkowite konsekwencje. Nie ma opcji, że wybierasz sobie tylko "pozytywy". Jest to czystą hipokryzją, nieumiejętnością radzenia sobie z własnymi wyborami (kupiłaś na siłę za mały ciuch - teraz się z nim męcz). Ateista nie obchodzi Bożego Narodzenia, Wielkanocy, Tłustego Czwartku, Postu i wielu innych. On co najwyżej może cieszyć się wolnymi dniami, ale z pewnością nie obchodzi świąt kościelnych. Nie mówię tu o wyznawcach innych religii, gdyż każda z nich ma własne uroczystości (często podobne, ale w innych terminach).

 Warto też wspomnieć o "wierzących, ale niepraktykujących". Dzięki temu mogę śmiało stwierdzić, że Polak potrafi! Czasem aż za bardzo. Owy człowiek pokłada nadzieję w "czymś", czego nie zna. Jak ma się zaznajomić, skoro nie interesują go sakramenty, nie uczęszcza na msze, nie zna Pisma Świętego? Czy taka wiara nie ogranicza się do myślenia: "robię to co wszyscy, nie wiem o co chodzi, ale jest fajnie"? Czy nie jest to postawa, która ukazuje naszą bierność i bezmyślność? Gdyby wszyscy zafarbowali włosy na zielony, owa persona uczyniłaby to samo. Nie widzi w tym celu i sensu, ale "skoro wszyscy to wszyscy".

 Wielu ateistów (i nie tylko) zarzuca katolickim rodzinom, że narzucają swoim dzieciom wiarę poprzez chrzest. Mnie też do końca nie odpowiada ta kwestia, ale po dłuższym namyśle dochodzę do wniosku, że jest to jedna z zasad wychowania, wartości, które nam przekazują rodziciele. Skąd pewność, że pewne schematy zachowania, których nas uczą nie są "złe"? Skoro wpajają nam swoje poglądy i wartości (do czasu samodzielnego myślenia), czy inaczej powinni postąpić z religią? Poza tym to nie więzienie, zawsze można zrezygnować, gdy jest się na tyle dorosłym, aby podjąć taką decyzję.

 Na zakończenie dodam, że ten tekst nie miał obrazić ateistów, tylko ich marne podróbki, które nie są w stanie wziąć na siebie ciężar nie-wiary. Niektórzy zakładają, że nawet ateista w coś wierzy, a mianowicie, że Bóg nie istnieje. Jest to może temat na dłuższe rozmyślania, a może i książkę... Ktoś się na to porywa? Ja tylko mam nadzieję, że co niektóre "wygodne" osoby, które uważają się za niewierzących nie rzucą się pierwsi, aby zobaczyć co też znajduje się pod choinką...

 I jeszcze będą rozpaczać, że prezent nietrafiony, o nie!

20 komentarzy:

  1. masz dużo racji. niedawno poruszaliśmy ten temat w szkole i wywiązała się niezła dyskusja :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Simsonowie są fajni ;D
    www.lookbook-of-my-life.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  3. masz całkowitą racje ;)

    Ja od urodzenia jestem praktykującą katoliczką i nie wyobrażam sobie odejścia od Boga :)

    OdpowiedzUsuń
  4. powiem Ci, że od małego byłam uczona wiary w Boga, ale od kilku lat zastanawiam się czy on w ogóle istnieje, mam wiele pytań na które nie jest mi nikt w stanie odpowiedzieć ani ksiądz, ani rodzice, ani katechetka. chodzę do kościoła bo jestem do tego zmuszana, rodzice nie potrafią się pogodzić, że moja wiara z roku na rok maleje. nie wiesz tak naprawdę jak to jest u ateistów i śmiejesz się z tego co oni mówią i właśnie w tym momencie pokazujesz, że nie tolerujesz tego czy wierzą czy nie i w jaki sposób to okazują. nie masz do końca racji, ale każdy ma wolność słowa więc mówi to co ma na myśli. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  5. wiesz może ktoś się uważać za ateistę bo nie jest w stanie uwierzyć w Boga. no i teraz pytanie co ma zrobić skoro jego rodzina jest bardzo wierząca i wszystkie święta obchodzi? ma przesiedzieć cały wieczór sam w pokoju przed komputerem czy lepiej takie boże narodzenie spędzić z rodziną z rodziną? może tu nie są ważne prezenty a kontakt z bliskimi i uszanowanie tego w co wierzą?

    OdpowiedzUsuń
  6. kurcze mnie też Ci pseudo ateiści denerwują, wszystko na popiskę, a tak naprawdę wierzą w Boga.. ale wielcy niewierzący..

    OdpowiedzUsuń
  7. Są różne poglądy na ten temat :) ja uważam tak, a Ty inaczej. Kłócić się nie będziemy kto ma rację bo w tym momencie jest to bezsensu :) Każdy ma prawo do własnych poglądów :) pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Hmm ... nigdy nie powiedziałam, że jestem ateistką, ale zostałam nią nazwana. Nie wierzę w Boga bo nikt nie udowodni mi jego istnienia- ale nie mogę zaprzeczyć istnienia Jezusa. Są dowody- spoko. Nie uwierzę, że chodził po wodzie i magicznie rozmnażał chleb, ale mogę uwierzyć, że istniał. Usłyszałam, więc, że jestem ateistką i to sobie przyswoiłam- nie będę się z księdzem kłócić. Nie czuję się chrześcijanką, aczkolwiek moi rodzice tak i tak też chcą wychować moją młodszą siostrę. I co? I mam sobie na wigilijną kolacje wyjść z domu? Zniknąć, albo zamknąć się w pokoju i czatować na fejsie? To chyba nielogiczne ... Moim zdaniem to oczywiste, że jeśli ktoś młody, kto jeszcze mieszka z rodzicami podejmuje taką własną decyzję, to w pewnym stopniu jest zmuszony do trzymania się zasad i reguł rodziców [już pomijając fakt, że niektórym rodzicom się to może nie podobać, no ja akurat nie mam takich problemów, ale niektórzy mają].
    Strasznie podoba mi się fakt, że nie najechałaś na wszystkich jak to zwykle bywa w tym temacie. Można powiedzieć że delikatnie pogłaskałaś materiał, z którego jest on uszyty. I dobrze. Aczkolwiek nie wiem czy ma większy sens wypowiadanie się na temat czegoś, co nie do końca się zna.

    A tak po za tematem to nadrobiłam sobie dzisiaj rozdziały opowiadania [bo mnie jakoś tak natchnęło na poczytanie, a nie miałam książki :)] i czekam na kolejne :)

    Pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
  9. No niestety muszę się z tym zgodzić jednakże w SH zawsze znajdą się tanie perełki, na które warto czekać miesiącami! :)

    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  10. SZATAN JEST WIELKI ! ON JEST BOGIEM !

    OdpowiedzUsuń
  11. Bardzo fajnie piszesz, i masz tutaj rację, tyle że jeśli ktoś jest takim pseudo-ateistą o jakim napisałaś to raczej nie zmieni swojego postępowania tylko dlatego, że coś tam o sobie przeczyta :( jak ktoś jest skłonny do refleksji nad sobą to dojdzie do tego i bez pomocy

    OdpowiedzUsuń
  12. Zgadzam się ze wszystkim, co napisałaś. Jeden z moich kolegów, odkąd znalazł nowe towarzystwo zaczął kwestionować istnienie Boga. Rozumiem go poniekąd ma 17 lat i to normalnie, że zadaje pytania, że jest ciekawy. Chodzi do Kościoła, ponieważ jego rodzice mu każą, co według mnie akurat mija się z celem. Bowiem kiedy sam uwierzy to sam znajdzie drogę do świątyni. I mam też drugiego kolegę, który jest wychowany w bardzo katolickiej rodzinie. Jest obeznany w sprawach naszej religii itd. Jestem dumna z tego, że próbuje on przekonać tego pierwszego, że się myli. I do tego, nie mówi: Wierz, bo tak trzeba, podaje konkretne przykłady. Uważam, że tacy ludzie, którzy głoszą prawdy o Chrystusie są niesamowicie odważni i pełni wiary, sama chciałbym się umieć postawić i ,,pokłócić'' o swoją wiarę.

    OdpowiedzUsuń
  13. Cześć . Przeczytałam całą twoją notke dwa razy . Z niektórymi sprawami się zgadzam , z innymi nie . Mam w rodzinie Ateistów , są oddani swojej religi , chodź ja w ateizm nie wierze . Jestem Katoliczką , też siebie nazywam wierząca nie praktykująca . Nie każdy ma czas chodzić do kościoła , cały tydzień pracujemy , chodzimy do szkoły , uczymy się , bawimy dzieci , a w weekend chcemy poświęcic dla rodziny , czy na impreze.

    OdpowiedzUsuń
  14. Pewnie, że większość ateistów to ''super postawa na pokaz''. Nie mają problemów z obchodzeniem Bożego Narodzenia - ba! stroją choinki, kupują prezenty, a nawet dzielą się opłatkiem.

    OdpowiedzUsuń
  15. uważam, że ateiści i święta się nie wykluczają:P święta są tradycją, okazją do spędzenia czasu z rodziną (i tak, do wygrzebania prezentów z pod choinki:P) i znam wiele osób nie będących katolikami, a jednak obchodzących Boże Narodzenie, nie modlą się przy stole, nie śpiewają kolęd, i celebrują nie narodziny boga, w którego nie wierzą, ale właśnie czas spędzony z bliskimi:)
    pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  16. niech nie urazi Cię to co napiszę, ale dość płytko potraktowałaś ten temat. bo jak już ktoś napisał- ateiści + obchodzenie świąt sie nie wyklucza. zwłaszcza, że świętowanie chrześcijańskie vs. ateistyczne polega głównie na wymiarze duchowym. Dla katolika to czas (np.) narodzin jego boga, dla ateisty - wolny czas spędzony z rodziną, uroczysty, "odświętny" - bo to być może jedyna okazja w roku by zgromadzić wszystkich bliskich razem? z resztą coż innego ze sobą zrobić gdy wszyscy siedzą przy wigilijnym stole?:) ja sama nie jestem chrześcijanką, przez długie lata byłam ateistką aż znalazłam własną, pogańską ścieżkę rozwoju (z czego jestem dumna), ale nigdy swojego ateizmu nie manifestowałam otwartą walką z kościołem. nie mniej jednak mam do niego ogromną niechęć, poniekąd dlatego że jednak za dużo chyba wiem w temacie religii wszelakich:P i tu doczepię sie do tematu chrztu, bo właściwie o tym chciałam napisać - piszesz:" Wielu ateistów (i nie tylko) zarzuca katolickim rodzinom, że narzucają swoim dzieciom wiarę poprzez chrzest. Mnie też do końca nie odpowiada ta kwestia, ale po dłuższym namyśle dochodzę do wniosku, że jest to jedna z zasad wychowania, wartości, które nam przekazują rodziciele." Chrzest ( a co za tym idzie zasilanie kościelnych statystyk, których nie naprawi nawet apostazja;/) nie ma nic wspólnego z zasadami wychowania czy przekazywanymi wartościami. Chrzest nie jest żadną wartością, zwłaszcza, że tak często zdarza się że ludzie dojrzewają i odchodzą od religii ojców. Zamiast chrzcić dzieci, rodzice powinni przekazać im wiedzę o jak największej ilości różnych religii, wyznań, ukierunkować na dalszy samodzielny rozwój w tej dziedzinie i pozwolić dziecku (gdy będzie już na tyle dorosłe i uświadomione) wybrać samemu kim chce tak naprawdę być, a nie przez chrzest, komunie itd. + przymuszanie do chodzenia do kościoła wrzucać jednostkę do pewnej szufladki. (To samo tyczy się obowiązkowej aktualnie religii w szkołach. Ma to być przedmiot traktujący o religii jako takiej, czyli o religiach wszystkich, a nie o religii chrześcijańskiej do cholery!)Żeby wychowywać nie trzeba chrzcić, nie trzeba mieć zupełnie nic wspólnego z kościołem, a już tym bardziej katolickim (nie chce obrażać niczyich uczuć religijnych, ale dobrze wiem, jak wiele zła tam tkwi..), wystarczą elementarne zasady moralne - uniwersalne dla wszystkich, od zarania dziejów poprzez wszystkie kultury. I w tym "ateistycznym" zarzucie nie chodzi tylko o "narzucenie wiary", tylko bardziej o to, że rodzice chrzcząc dzieci i posyłając je do kościoła itp. tak naprawdę umywają ręce od prawdziwego wychowania, nie próbują tłumaczyć dzieciom niczego, tylko straszą piekłem i gniewem bozi, nie potrafią z dziećmi o moralności rozmawiać, pokazać co jest dobre a co złe i wszystko zrzucają na kościół. A to jest błędem. Bo chrześcijańskie zasady są wobec etyki wtórne i z niej wynikają, nie odwrotnie. Nie potrzeba żadnej religii a tym bardziej chrztu, by istniała moralność.

    OdpowiedzUsuń
  17. częściowo się zgadzam. zawsze ciekawi mnie, dlaczego ludzie nazywający się ateistami choćby nie chcą podjąc kroku ostatecznego-złożyć apostazji. bo ja w to nie wierzę?dziwne podejście. jak już coś, to mocno i do końca.
    ja osobiście przeszłam na inna wiarę (tak, można to nazwać religią) i przez to zrywam całkiem związek formalny z kosciołem katolickim, jako że byłam chrzczona.
    jeśli się na cos decydujemy to w pełni, ale wielu ludzi po prostu nie ma odwagi. by krzyczeć, mówić.strach społeczny, strach przed ostracyzmem. albo, niestety coraz częsciej- niepełne szpanerstwo że tak to określę.
    ale jeśli idzie o świeta- trzeba sięgnac chyba troche głębiej, zważmy, że w polsce większość świa ma bardziej wydźwięk tradycyjny, to spuścizna kulturowa niz religia- choćby wielkanoc i wszelkie obrzędy (symbole też, jajeczka i zajączki) to spuścizna starej wiary,choćby germańskich obrzadków ku czci bogini Oaster. pewne zachowania i zwyczaje to nie tylko religia- wiec dlaczego mamy się ich wyrzekać?
    i te cudne prezenty- tez zwyczaj starej wiary.

    autoportretodczuwalny.bloog.pl

    OdpowiedzUsuń
  18. u mnie ludzie mówią , że są ateistami , bo pp prostu nie chce im się chodzić do kościoła ..

    OdpowiedzUsuń
  19. Ja ani nie potwierdzam ani nie neguję istnienia Boga, ale fakt, coraz więcej osób mówi o sobie - ateista, bo tak jest teraz modnie. Ale są też osoby, które nie wstydzą się tego, że są wierzący, chodzą do kościoła, jeżdżą na pielgrzymki. Mnie osobiście do tego nie ciągnie, ale ateistką bym siebie nie nazwała. Myślę, że istnieje jakaś wyższa siła, ale niekoniecznie w takim wymiarze jak wierzą w nią chrześcijanie. Mam swoją koncepcję i się jej trzymam, staram się być dobrym człowiekiem, więc nawet jeśli Bóg istnieje, to chyba to doceni, mimo że nie biegam do kościoła ani się nie modlę c; A obchodzenie świąt i ateizm nie muszą się wcale wykluczać, bo w świętach chrześcijańskich obok samego czczenia Boga liczy się też czas spędzony z rodziną. Pozdrawiam : )

    OdpowiedzUsuń

Skomentuj, a jeżeli ci się podoba mój blog - dodaj go do obserwowanych. Będę niezmiernie szczęśliwa.

P.S - MÓJ BLOG TO NIE SŁUP OGŁOSZENIOWY!