Muzyka nałogiem.

Można odejść od swoich bliskich, zaakceptować koniec istnienia, można pożegnać się z życiem, ale najciężej jest pożegnać się z muzyką.

 Parę zwykłych dźwięków, które rozrywają moją duszą. Każde słowo analizuję, zatracam się w tym. Czasem odnajduję odpowiedzi na nurtujące mnie pytania, dodaje mi sił do dalszego działania i walczenia o swoje cele. Nie pozwala mi się poddawać, uświadamia, że nie wszystko przychodzi za darmo. Nieraz musimy coś poświęcić, aby zyskać coś o wiele cenniejszego. Życie bez tych zwykłych dźwięków byłoby niczym, cisza otaczałaby nasz świat. To muzyka po części nas wychowuje, pokazuje co jest dobre, a co złe. 

Nie potrafię sobie wyobrazić wieczorów bez mojej ulubionej herbaty i twórczości ukochanego artysty. Teksty jego dzieł są dla mnie jak święta księga, z której mogą czerpać nieskończoną ilość mądrości. I nieważne czego słuchasz, nie istotne co myślą o tym inni. Ważne, abyś Ty utożsamiał się z tą muzyką, współegzystował z nią. Niech ona czyni cię lepszym człowiekiem!

High of a love
Drunk from the hate
It's like I'm huffing paint
And I love it the more that I suffer
I suffocate
And right before im about to drown
She resuscitates me
She fucking hates me
And I love it